فیستولوتومی
رایج ترین نوع جراحی فیستول مقعد ، فیستولوتومی است. این شامل برش در طول کل فیستول برای باز کردن آن است تا به عنوان یک زخم صاف بهبود یابد.
جراحی فیستول مقعدی
جراحی فیستول مقعد به منظور برداشتن و حذف فیستول انجام می شود. اکثر روش‌های جراحی فیستول مقعد به صورت سرپایی و بدون نیاز به بستری انجام می شود و بیمار معمولا می تواند عصر همان روز یا روز بعد، از بیمارستان مرخص شود. اما در فیستول‌های بزرگ و عمیق ممکن است بیمار نیاز داشته باشد مدتی تحت مراقبت پس از جراحی در بیمارستان باشد. با این حال، بیمار برای حداقل چند روز بعد از عمل جراحی نیاز به استراحت برای کمک به روند بهبود خود دارد.
انواع روش های جراحی فیستول مقعد
باتوجه به مرحله بیماری و عمق درگیری، روش های جراحی مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. در عمل جراحی بسته به نوع فیستول مقعد (ساده یا پیچیده) و موقعیت آن میتوان از چندین تکنیک استفاده کرد که نوع آن بنا به تشخیص و صلاح دید پزشک انتخاب می شود. این تکنیک ها عبارتند از:
روش فیستولوتومی
در روش فیستولوتومی با ایجاد یک برش باز طولی تمامی قسمت‌هایی که در اثر فیستول مقعدی تخریب شده‌اند به طور کامل تخلیه می‌شود. دوره نقاهت این جراحی برای بهبودی یک الی دو ماه است. این روش در 85 الی 95 درصد موارد استفاده می شود.
درمان فیستول مقعدی
تکنیک استن
استن یک روش قدیمی برای درمان فیستول مقعد است. که در روش سنتی با موی دم اسب یا کتان انجام می‌شده است. در فیستول‌های پیچیده‌تر که قسمتی از عضله اسفنکتر را نیز درگیر کرده است، یک نخ بخیه یا لوله‌ی باریک را برای مدت شش الی دوازده هفته در فیستول قرار می‌دهند تا چرک و عفونت داخل فیستول تخلیه شود. سپس در صورت لزوم جراحی قطعی مورد نیاز انجام می‌شود.
روش فلپ آدوانسمنت
این روش معمولاً برای فیستول پیچیده و وخیم استفاده می شود. مانند افرادی که در خطر بی اختیاری مدفوع قرار دارند. در روش فلپ آدوانسمنت با بریدن قسمت‌هایی از پوست رکتوم یا مقعد اقدام به ترمیم فیستول مقعدی می‌شود.
پلاگین بیولوژیکی
پلاگین که از بافت انسانی (مخاط روده انسانی) ساخته شده است، برای جلوگیری از باز شدن داخلی فیستول مقعد مورد استفاده قرار می گیرد. پلاگین را با بخیه به سر داخلی فیستول مقعد متصل می‌کنند و از گسترش آن جلوگیری می‌کنند. بافت جدید معمولاً در اطراف پلاگین رشد و به درمان فیستول کمک می کند. خوشبختانه این روش هیچ خطری برای بی‌اختیاری مقعدی ندارد اما عوارضی مانند درد، تشکیل آبسه و یا احتمال جابجایی پلاگین را با خود به همراه است.
درمان دارویی فیستول مقعدی
در حال حاضر برای درمان فیستول با دارو هیچ داروی موثری شناخته نشده است. داروهایی که برای بیماران مبتلا به فیستول تجویز می شوند فقط برای کاهش علائم و نشانه های بیماری مانند درد و عفونت موثرند.
از جمله این داروها آنتی بیوتیک ها هستند که برای کاهش چرک و عفونت قبل از شروع عمل استفاده می شود. همچنین مصرف یک دوره ی کامل آنتی بیوتیک می تواند چرک و عفونت های محل فیستول را تا حد زیادی از بین ببرد و میزان موفقیت عمل جراحی را افزایش دهد .
داروهای ضد التهاب نیز می توانند التهابات ناشی از فیستول را تا حد زیادی از بین ببرند.
برای تسکین دردهای فیستول مقعدی هم می توان از داروهای مسکن فاقد کدئین استفاده کرد.
تکنیک های Seton
اگر فیستول شما از قسمت قابل توجهی از عضله اسفنکتر مقعدی عبور کند ، جراح ممکن است در ابتدا توصیه کند که یک ستون قرار دهید.
ستون یک تکه نخ جراحی است که به مدت چند هفته در فیستول باقی می ماند تا باز بماند.
این باعث می شود که تخلیه شود و به بهبود آن کمک می کند ، در حالی که نیازی به برش عضلات اسفنکتر نیست.
ستون های شل باعث تخلیه فیستول می شوند اما آنها را درمان نمی کنند. برای درمان فیستول ، ممکن است از ستون های سفت تری برای بریدن فیستول به آرامی استفاده شود.
این ممکن است به چندین روش نیاز داشته باشد که جراح می تواند با شما صحبت کند.
یا ممکن است انجام چندین روش فیستولوتومی ، هر بار باز کردن قسمت کوچکی از فیستول یا درمان متفاوت را پیشنهاد دهند.
آیا فیستول می تواند به خودی خود بهبود یابد؟
دستگاه های فیستول باید درمان شوند زیرا به خودی خود بهبود نمی یابند. اگر به مدت طولانی درمان نشود خطر ابتلا به سرطان در دستگاه فیستول وجود دارد. درمان اکثر فیستول ها ساده است.
کدام آنتی بیوتیک برای فیستول بهتر است؟
آنتی بیوتیک ها ممکن است برای درمان فیستول مقعدی ضروری باشند ، به خصوص اگر بیمار علائم سیستمیک داشته باشد. به نظر می رسد درمان آنتی بیوتیکی پیشگیری کننده بعد از عمل به مدت 7-10 روز (به عنوان مثال ، سیپروفلوکساسین ، مترونیدازول) یک قسمت اصلی در جلوگیری از فیستول مقعد پس از برش و تخلیه آبسه پریانال باشد.
آیا فیستول با دارو قابل درمان است؟
وقتی یک فیستول مقعدی گرفتید ، آنتی بیوتیک ها به تنهایی نمی توانند آن را درمان کنند. برای بهبود فیستول باید جراحی کنید. گزینه های درمان جراحی عبارتند از: فیستولوتومی.
چگونه می توانم فیستول خود را در خانه بدون جراحی درمان کنم؟
روغن درخت چای به دلیل خواص ضد باکتریایی ، ضد ویروسی ، ضد ویروسی ، ضد عفونی کننده و ضد التهاب مشهور است و این ماده را به یکی از بهترین داروهای خانگی فیستول تبدیل می کند. قدرت شفابخشی آن به آن اهمیت زیادی در میان بسیاری از محصولات دارویی و سلامتی داده است. می توانید از روغن درخت چای به عنوان یک مرهم طبیعی استفاده کنید.
کدام پماد برای فیستول بهتر است؟
یک داروی محبوب پماد نیتروگلیسیرین است که روی کانال مقعد قرار می گیرد. این همان دارویی است که برای آنژین کرونر استفاده می شود ، اما مهم است که نیتروگلیسیرین رقیق شود. نیتروگلیسیرین با بهبود جریان خون کار می کند.
تخلیه فیستول چه رنگی است؟
نوع تخلیه فیستول را ارزیابی و مستند کنید. بو ، رنگ و قوام زهکشی به شما کمک می کند تا منشا فیستول را تعیین کنید. این ، به نوبه خود ، به شما امکان می دهد یک سیستم کیسه گذاری مناسب طراحی کنید. در مورد خانم باخ ، زهکشی مایع است و رنگ سبز آن نشان می دهد که از روده کوچک است.
آیا بدون جراحی می توانید با فیستول زندگی کنید؟
در بعضی موارد ، فیستول ممکن است بسته شود ، اما دوباره باز می شود. به طور معمول فیستول ها بدون درمان به خودی خود بهبود نمی یابند
چگونه می توانم درد فیستول را کاهش دهم؟
حمام گرم منظم همچنین می تواند درد و ناراحتی فیستول را تسکین دهد. اطمینان حاصل کنید که پس از هر بار استفاده از وان حمام را تمیز کنید تا از خطر عفونت جلوگیری کنید. پیشنهادات قابل حمل (معروف به حمام سیتز) می توانند به تمیز نگه داشتن منطقه کمک کنند.